dinsdag 25 mei 2021

Slufter (N)


Slufter

Traag in de wind
een slepend spoor in zand
wit schuim stuift
als een dartel kind
knabbelend aan jong land
dat ritmisch naar de einder wuift
met haar zwaaiende sprieten duingras

Daar, achter de muur van ‘t glooiend duin
een goed verborgen zoetwaterplas
een enkele verfomfaaide boomkruin
die speelt of het slechts kortgeleden winter was

Meanderende stromen zilt geweld
slijten door de zachte zandplaat
De schreeuw van een vertwijfelde visdief
op jacht in het late middaguur
doorbreekt de stilte die ontstaat
tussen het geweld van de natuur

Het spoor langs de kust
getrokken door een eenzame wandelaar
nog net zichtbaar, komt tot rust...

Early Summer...


And there is only the summer emptiness
the  leftover leaves twirling around
Only the wavering sunlight in evening stress 
and the howling wind with its frightening sound........ 

dinsdag 19 januari 2021

Gjin tiid

Gjin tiid (Frysk).

De tiden, wiene doe sa oars
Dat sizze se, wylst se harren
gong wer geane.
It wiene dochs wol minne tiden.
Dat sizze se, wylst se dêr dan
stil by steane
Troch de tiid moat eltsenien

Oars of min, dat jout gjin bliksem.
Fleane, fleane, fleane.
Hastich dit, noch flugger dat
en oars de klok fersette.
Jachtsje, jage troch de tiid.
Jierren, dagen, oeren frette

Mar tiid is alles wat wy hawwe.
De iene mear, de oare minder.
Fynt net elk it 't selde plak
oan 'e ein fan alle oeren?
Is de tiid net ien swart gat,
ûndimber, einleas, net te stjoeren?

Troch de tiid gean is 't gefoel
jins greep op 't libben te behâlden.
Mar de wurklikheid is oars
klokken hawwe hiel gjin doel.
Tik, tik, 't is tiid, 't is tiid
Wêrfoar, it ein, begjin?
Soks komt fansels, ek sûnder klok,
tiid is der dochs altyd te min.

Poalljocht [F] - Noorderlicht [Nl] - Northern Lights [Eng]

Poalljocht                                 
Nachtlik tsjuster
spriedt in mantel
ûnder sêft flústerjen
fan de noardewyn
oer de wite tekken
fan myn winterlân

Wannear't de stjerregeast
diffús syn ljocht ferspriedt
as in kleurich gerdyn
fan tintepracht
en projektearret
yn kâlde nachten
dreamst noch fan my?
Ach, yn dyn hert
kin ik net wenje.
De wrâld wêryn'tsto
finzen sitst, is net foar my.
Want ik bin frij…

Noorderlicht
Nachtelijk duister
spreidt haar mantel
onder het zacht gefluister
van de noordenwind
over de witte dekens
van mijn winterland.

Wanneer de sterrengeest
diffuus zijn licht verstrooit
als een kleurig gordijn
van tintenpracht
en projecteert
in koude nachten
zal je van mij nog dromen?
Ach, in jouw hart
kan ik niet wonen.
De wereld die jou
gevangen houdt, is niet de mijne.
Want ik ben vrij.

Northern Lights

Dark and quiet night
spread your coat out
while a whispering
of the wind
touches the white blanket
of my winterland.

When the spirit of the stars
shines his light
as a coloured curtain
of glamorous twinkling
in the cold, cold darkness
would you dream of me?
Because I can't stay
in your mourning heart.
The world that
captured you,
can't be mine,
because I'm free

Foar him (Frysk) - Voor hem (Ned)

Foar him 
Wifkjend âld wyfke al
- deabenaud foar ‘t ljocht -
stoareagjend nei de kym.

Dy sterke earms fol fjoer
rûkend nei goedkeape drank.
Dat praat oer woaste seeën.

Alle dagen op ‘e nij mar wer
dat glimkjen fan dy stille weagen -


Voor hem
Weifelend oud vrouwtje
- als de dood voor het licht
staart naar de einder

Die sterke armen vol vuur
geurend naar goedkope jenever
Dat gezwam over woeste zeeën

Elke dag maar weer opnieuw
dat glanzen van die stille golven -

Omrin (Frysk) - Kringloop (Ned)

Omrin                                     
Gammele kistekroade, rattelje
oer grind, âlde tûken en
myn drôve siele

't útstrutsen smoelwurk
fan de drager en
it geknars fan
tsjel op stien, op stien
makket my hellich

ferline jier
doe laken wy
ieten wy
tegearre

no,
rin ik
mei in hiele kloft
nei't plak wêr't ik
dy nea wer sjoch
de dea wer sjoch
en do?
do witst fan neat fansels

Kringloop
Gammele baar, rammel
over grind, oude takken
en mijn bedroefde ziel

het uitgestreken smoel
van de drager en
het geknars van
wiel op steen, op steen
maakt me razend

verleden jaar
lachten we
aten we
samen

nu
loop ik
met de hele groep
naar een plek waar ik
jou nooit weer zie
de dood weer aanschouw
en jij?
Jij weet natuurlijk van niets....