zaterdag 7 oktober 2017

Oars (Fr) - Different Eng)

Oars

it wie oars
doe't ik fan 'e moarn
wekker waard
it lege plak
neist myn holle
alles foar my allinne
sels de stilte wie foar my
en sa frjemd
dy oerbleaune romte

it wie oars
doe't ik fan 'e jûn
wer thúskaam
gerdinen stiif ticht:
fan 'e moarn fergetten
in lampe baarnt:
noait oan tocht
de radio dy't oanstiet
in krante op 'e matte
yn myn hert
noch altyd romte
moarn sil 't oars


Different

It was different
when I woke up
this morning
The empty spot
on the pillow
next to me
I have it all
by myself
Even the silence
is mine.
Oh it feels
so strange, that
unfilled space

It was different
when I came home
this evening.
Curtains closed,
forgotten this morning.
A burning lamp:
even so.
The radio on;
morning paper in the hall.
And still an open space
in my mourning heart.
Tomorrow will
be different……..

dinsdag 31 januari 2017

Fergetten (Frysk) - Vergeten (N)


Fergetten                   
(gedachten aan de holocaust)         
Har eagen, went oan't stoarjen
sjogge troch 't besleine finster
wêrefter neat ferweecht, ferwege sil
mei hope, oan't fertoarjen

Wreed, har tinzen, hoe't it doe wie
Samar helle, moarns betiid
Der wie gjin tiid, sa ûnferwacht
om't rjochtsgefoel gjin kompromissen hie

Neitinzen no jouwe nea gjin treast
't Wie tefolle doe, sa folle mear
Yn dize ferdwûn, út 't libben skuord
Syn antlid, nee dat kriget hja net mear foar de geast.....

Vergeten...
Haar ogen, het staren gewend
kijken door het beslagen venster
waarachter niets beweegt, bewegen zal
met alle hoop, totaal verdord

Wreed, haar gedachten, hoe het toen was
zomaar, opgepakt, 's morgens vroeg
Er was geen tijd, zo onverwacht
omdat een rechtsgevoel geen compromissen kent

Herinneringen nu geven geen enkele troost
het was teveel, toen, zoveel teveel
In de nevelen verdwenen, uit het leven gerukt
Zijn gezicht, nee dat kan ze zich niet meer voor de geest halen

zaterdag 28 januari 2017

Febrewaris -Tanka (Frysk en Ned.)

Ik sjoch nei boppe
En húverje fan de kjeld
Op nei hûs werom
Ach….eachstrieljende skientme
‘t leafst naam ik dy daliks mei……

Ik kijk naar omhoog
De kou doet mij huiveren
Keer terug naar huis
Ach...oogstrelende schoonheid
Kon ik je maar meenemen......