Wandelen door dit blog

dinsdag 28 maart 2023

Klap-muts

Groenlands klapmuts ging uit varen
over de Atlantische Oceaan
om op `t Wad een jong te baren
kwam eind maart op Vlieland aan

Zonder meer, was dit ontzettend stoer
geboorte op't strand; zeer afgezonderd
een mediacirkus in rep en roer
blijkbaar ook erg overdonderd

Was dit één des klapmuts dromen
zwemmen van zo vreeslijk ver
en dan hier terecht te komen
eindigend als mediaster?

Weliswaar wat overdreven
lijkt het bijna ongepast
die klapmuts; natuurfreaks zweven
maar toch, 't is slechts een dwaalgast

Muts!  

woensdag 22 februari 2023

Potvis (Ned) - Potfisk (Frysk)

Potvis                                                                                    
de pot op
zei de potvis
en zwom
de andere kant
voorbij
naar het zuiden
dacht de potvis
is net eens iets
voor mij

maar de zee
steeds minder diep
met stranden
waar je echt
niet verder kunt

potvis
kon’t niet meer behappen                                
en kwam hier
zo aan zijn eind
ach en wee het arme dier

had er ooit
eigenzinniger toerist
zijn sterfbed gevonden
en zo de laatste
veerboot gemist?

Potfisk

de pot op
sei potfisk
en swom
de oare kant
foarby
nei ‘t súden
tocht potfisk
is krekt ris
wat foar my

mar de see
waard minder djip
mei strân
wêr'tsto dochs wier
net fierder kinst

potfisk
koe ’t net mear behappe
en kam hjir
sa oan syn ein
o heden it earme bist

hie er dochs ea
eigensinniger toerist
syn stjerbêd fûn
en sa de lêste
fearboat mist?


Oan har (Frysk)

Oan har.   (Frysk)
Rjochte rêch;
stoareagje yn de fierte.
In lonkjende kym
mei âld ljocht.
Dreamen, dreamen,
hast eltse nacht.
Doe, minder slim
minder gefjocht.

Mar no, alles werom
wat doe sa goed
ferstoppe wie.
Wer, wer
dy langjende floed
fan mankelike tinzen.
dy’t mei wrede krêft
syn wankele moed
oerspiele, oerspiele.

woensdag 15 februari 2023

De zee

De zee

De zee, de zee, de blauwe zee.
Neemt steeds mijn gedachten
naar de einder mee.
Onwetend, wat ze heeft genomen.
Vergetend, wat ze heeft gegeven.
Maar in elke golf, zitten mijn dromen.

De zee, de zee, de blauwe zee.
Neemt de zon achter de einder mee.
Onwetend, waar ze is gebleven.
Vergetend, die bol van rode gloed
En elke golf die fluistert zacht:
“Het is goed zo, het is goed!”