Wandelen door dit blog

maandag 10 augustus 2020

Dromen (Ned.)

Dromen 

Ik ontwaakte uit een droom
of was het de droom die uit mij ontwaakte
de periferie van mijn bewustzijn raakte
vervluchtigd in een nieuw idioom?

Hoe zal ik anders het gekrakeel verklaren
ontstaan in de nevelen van de nacht
dat slechts op mijn waarnemen wacht
alsof het vluchtige spinsels waren?

De wereld klaar en helder nu
alsof die nooit anders is geweest
passeert in ijltempo de revue
en verdwijnt weer in mijn geest

Ik sta op en ontsluit de gordijnen
de wereld weer gewoon en stil
waar ijdele dromen verdwijnen
die ik moeiteloos de dag door til 

zaterdag 11 april 2020

Belofte (Ned en Frysk)

Belofte? (uit het Frysk: bundel De Moanne Laket)

Verheven geluid
van Paaslicht
Verworven prijs
uit offerlam
Waar ben jij
nu de mensheid buigt
voor onrecht, dood
en verminkt geweten?

Soldaten marcheren
in het hart
van de rijke koning
De duivel prijst
zijn waar
met tranen en bloed

Waar nog kunnen wij
een antwoord vinden
bij verwoestend vuur
en donderslagen?

Belofte? (Frysk)

Skoander lûd
fan Peaskeljocht.
Fererve priis
út offerlaam.
Wêr bisto
no’t de minske bûcht
ûnder ûnrjocht, dea
en skeind gewisse?

Soldaten marskje
yn it hert
fan de rike kening.
De duvel priizget
syn guod
mei triennen en bloed.

Wêr kinne wy
in antwurd fine
by teisterich fjoer
en tongerslach?


vrijdag 3 april 2020

Katterig

Katterig

de maan lacht
lacht naar mijn kat
een zacht en verlegen schuifelen
door de dakgoot

de maan lacht
licht valt op mijn lege fles
een afgrijselijk bonzen
op het warme kussen

de nacht raakt op
een krijsende kat
in de dakgoot
rot-kat!

de zon straalt
twee lege flessen
duizend katers in mijn kop

de zon straalt
de deur kiert open
mijn kat!

woensdag 1 april 2020

Even buiten

Even buiten

struiken weerkaatsen het schijnsel
van het gedimde lamplicht
dat zich een weg zoekt
door een spleet in het duister

treiterend regenen druppen
uit wolken die
hun stemmen smeden
tot een dreigend lied

een geur, een vaag waanemen
van goedkope parfum
zweeft bijna onopvallend
door de met vuil licht
besmeurde straten

het bronzen geluid
van een kerkklok
doet de stilte verstijven
wanneer deze haar uren slaat

ik sta in de kou
die mij overvalt en dwingt
naar een verborgenheid
die geen weet heeft
van het wachten...